ضرورت ارتقاي تاب‌آوري براي شهرهاي هدف متاثر از تغييرات اقليمي
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۶۹۴۶۳
خبرگزاری آریا - عضو هیات مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران بر ضرورت آمادگی سیاستگذاران شهری برای کاهش تهدیدات تغییر اقلیمی بر شهرها و ارتقای تاب‌آوری برای شهرهای هدف متاثر از تغییرات اقلیمی تاکید کرد و گفت: تحقق تاب‌آوری شهری یکی از اهداف چهارگانه بازآفرینی شهری پایدار است.
عضو هیئت مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران با تأکید بر ضرورت آمادگی مدیریت شهری و سیاستگذاران شهری برای مدیریت کارآمد در شهرها در برابر تهدیدات تغییرات اقلیمی، گفت: تهدیدات اقلیمی بیشترین تأثیر را در بافت‌های ناکارآمد می‌گذارد، بافت‌هایی که شدت ناپایداری در آنها بالاست و به‌دنبال این تأثیرات در آینده شاهد مهاجرت گسترده به حاشیه و استقرار در پهنه‌های آسیب‌پذیر خواهیم بود که نیاز است تا در این خصوص چاره‌اندیشی لازم شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سیدالحسینی توضیح داد: روند روبه‌رشد و شکل‌گیری بافت‌های ناکارآمد در سطح کشور نشان‌می‌دهد که جابه‌جایی جمعیت در شهرها متأثر از این تغییرات اقلیمی در اشکال جدید آن (اقلیمی و مرکز – پیرامون) هستند و مدیریت شهری با چالش حاشیه‌نشینی و گسترش جمعیت و وسعت این محدوده‌ها مواجه است. از این رو با توجه به‌احتمال افزایش مهاجرت‌های اقلیمی باید برای بهبود سیاست‌ها و شیوه‌های سازگاری، کاهش آسیب‌ها و آثار مخرب پدیده‌های اقلیمی و افزایش توان محیط زندگی و افراد اقدام کرد.
وی یادآور شد: بخش قابل توجهی از جمعیت شهرهای کشور در بافت‌های ناکارآمد شهری به مساحت بالغ بر یکصد و 60 هزار هکتار در شهرهای کشور زندگی می‌کنند که از این جمعیت حدود 7 میلیون نفر در سکونتگاه‌های غیررسمی به مساحت 60 هزار هکتار ساکن هستند که با توجه به تراکم جمعیتی بالای این بافت‌ها و بهره‌مندی اندک از سرانه خدماتی، پایداری و تاب‌آوری در این بافت‌ها در حداقل ممکن است. این ویژگی و تاب‌آوری پایین در زمان تغییرات پیش‌بینی‌نشده، بیشترین آسیب را به این شهرها وارد می‌آورد.
عضو هیئت‌مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران ادامه‌داد: ضرورت دارد مقاوم‌سازی ابنیه و زیرساخت به‌شکل پایدار هم در محل و هم برای جابه‌جایی پیگیری شود و نهایتاً تبدیل سکونتگاه‌های غیررسمی به محلات کاملاً قانونی و رسمی و یکی از بخش‌های حیاتی اقدام تاب‌آوری - مقاوم‌سازی ابنیه است.
اثرگذاری تغییرات اقلیمی بر گسترش ناموزون شهری
وی گفت: استان‌های جنوبی کشور و به‌ویژه جنوب شرق کشور به‌شدت در معرض پدیده خشکسالی، سیلاب و سایر تغییرات اقلیمی هستند که پرخطرترین استان‌ها و استان‌هایی که در معرض تغییرات اقلیمی قرار دارند به‌عنوان نمونه استان سیستان و بلوچستان و خوزستان است.
سیدالحسینی توضیح داد: سیستان و بلوچستان از جمله استان‌هایی است که به‌شدت در معرض پدیده خشکسالی قرار دارد و این پدیده خود سبب جابه‌جایی جمعیت و حرکت این جمعیت به‌سمت حاشیه شهرهای استان‌های شمالی و استان‌های شمال شرقی کشور گردیده‌است. تغییرات اقلیمی بر گسترش ناموزون شهری اثرگذار است و پیامدهای این رشد ناموزون در عرصه شهرها مشهود است.
عضو هیئت‌مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران یادآور شد: حدود یک سوم ساکنان شهر مشهد در بافت‌های ناکارآمد شهری زندگی می‌کنند و این خطری برای مدیریت شهری و توسعه شهر مشهد است که باید در این زمینه مدیریت شهری نقش موثرتری را ایفا کند و برای این پدیده ناهنجار شهری، راهکارهای مناسبی داشته‌باشد.
وی در خصوص تاب‌آوری شهری و آمادگی برای ارتقای تاب‌آوری شهرها در برابر تمامی پدیده‌های جوی و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی و دیگر پیامدها در شهرها گفت: در موضوع ارتقای تاب‌آوری، ابعاد اجتماعی، اقتصادی، محیطی و نهادی باید تقویت شود تا شهرها برای مواجه با اثرات تغییرات اقلیمی آمادگی داشته‌باشند. همچنین، نظام هدایت و مدیریت شهری کنترل‌های لازم را انجام بدهد.
گسترش فقر شهری؛ یکی از پیامدهای تغییرات اقلیمی
عضو هیئت مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران با تأکید بر اینکه از دیگر مخاطرات تغییرات اقلیمی، گسترش چرخه فقر شهری است، گفت: تغییرات اقلیمی سبب مهاجرت می‌شود. همچنین مناطقی که جمعیت مهاجر در حاشیه شهرها در آن استقرار پیدا می‌کنند از کمترین سطح خدمات و امکانات برخوردارند و عموماً پهنه‌های آسیب‌پذیر شهری هستند و تهدیدات اقلیمی از جمله وقوع سیلاب،... در این مناطق آسیب‌زا تر بود و همه اینها، چرخه فقر شهری را تکمیل می‌کند.
وی تصریح‌کرد: گسترش حاشیه‌نشینی سبب گسست اجتماعی و گسست پایداری بین شهر اصلی و شهر پیرامون می‌شود. بنابراین با گسترش بافت‌های ناکارآمد، فاصله اجتماعی، اقتصادی زیاد خواهد شد.
تشکیل شبکه شهرهای تاب‌آور
عضو هیئت‌مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران در بیان راهکارها و پیشنهادهای شرکت بازآفرینی شهری ایران برای کاهش تأثیرات تغییرات اقلیمی، گفت: شرکت بازآفرینی شهری ایران، تهیه و تدوین برنامه شبکه شهری تاب‌آور را برای شهرهای مبدا که متأثر از تغییرات اقلیمی خواهند بود، ضرورت می‌داند. در این خصوص تعریف برنامه برای شهرهای تاب‌آور، پیشنهاد کارگروه ویژه‌ای متشکل از شرکت بازآفرینی شهری ایران، وزارت جهاد کشاورزی، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان هواشناسی و سایر نهادها ذیربط در اینجا ارائه می‌شود.
سیدالحسینی هدف از تدوین برنامه ویژه برای شبکه شهرهای تاب‌آور را کاهش اثرات مهاجرت‌های اقلیمی در شهرهای مبدا بعد از مهاجرت و جابه‌جایی از شهرهای مقصد به این شهرها عنوان کرد.
عضو هیئت‌مدیره شرکت بازآفرینی شهری ایران با تأکید بر اینکه تأثیرات اقلیمی بیشترین تأثیر را در معیشت مردم و ساکنان بافت‌های متأثر از آن تغییرات خواهد گذاشت و سبب کاهش منابع غذایی، آبی و اثرگذاری بر امنیت جانی و مالی آنان خواهد شد، گفت: برای افزایش تاب‌آوری شهرها برای مقابله با رخدادهای اقلیمی مانند سیل و خشکسالی، نیازمند اتخاذ رویکرد سیستمی، افزایش ظرفیت بازیابی با توجه به سرمایه اجتماعی و مقاوم‌سازی برای آینده هستیم.
وی تصریح‌کرد: تاب‌آوری یکی از رویکردهای سازگاری در برابر تهدیدات اقلیمی و کاهش آسیب‌پذیری آن است. تجارب دنیا در این خصوص با سرمایه‌گذاری در بخش آموزش، مشارکت مدنی و تقویت زیرساخت‌های تاب‌آوری اقلیمی جوامع و افراد در این زمینه مورد تأکید است.
به گفته سیدالحسینی، تنوع‌بخشی به اقتصاد و داشتن اقتصاد چند بعدی به‌جای اقتصاد تک بعدی در شهرهای مبدا می‌تواند اقدامی مؤثر برای کاهش مخاطرات تأثیرات اقلیمی باشد. در کنار این راهکار، آموزش و آگاهی‌رسانی باید در جوامع محلی نیز مؤثر است و سبب توانمندسازی ساکنان می‌شود. بنابراین در این زمینه، ضرورت دارد تا نظام اطلاع‌رسانی تقویت و تشکل‌های مردمی و نهادهای محلی شکل بگیرند تا در مواقع بحران با همراهی و همکاری یکدیگر به نظم‌دهی در شهرها اقدام کنند. همچنین، افزایش دسترسی به خدمات متنوع در جوامع هدف این برنامه می‌تواند راهکار مناسبی باشد.
وی افزود: در جوامع مقصد نیز مقاوم‌سازی می‌تواند گامی مؤثر باشد. همچنین، در کنار اقدامات عنوان‌شده، بهره‌مندی از فناوری‌های سبز و پایدار و سیستم‌های بهره‌وری انرژی در این محدوده‌ها در ساخت و سازها حائز اهمیت است.
سیدالحسینی گفت: سند ملی توانمندسازی و ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی توسط شرکت بازآفرینی شهری ایران تدوین و در هیئت وزیران تصویب و ابلاغ شده‌است. این سند به‌منظور یکسان‌سازی مفاهیم، با ایجاد وحدت رویه تلاش دارد تا از موازی‌کاری و پراکنده‌کاری در زمینه سیاستگذاری و مدیریت پدیده اسکان غیررسمی کاسته و سیاست و احکام موجه‌ی از جمله سیاست‌های حمایتی – مشارکتی و توانمندسازی را در پیش بگیرد. بر همین اساس موضوع مدیریت تغییر اقلیمی و تاب‌آوری نیز در این سند مطرح شده‌است.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: بافت های ناکارآمد تغییرات اقلیمی مدیریت شهری مقاوم سازی جابه جایی تاب آوری استان ها بافت ها تاب آور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۶۹۴۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آسمان‌خراش‌ها؛ قاتل یا ناجی شهرها؟
آسمان‌خراش‌های سربه‌فلک‌کشیده در شهرها در کنار تمام مزایایی که برای توسعه زندگی شهرنشینی و میزبانی از جمعیت روبه‌رشد شهرها دارند، دارای اثرات زیست‌محیطی منفی بالایی هستند که در صورت برطرف نشدن، آنها را به قاتلین شهرها تبدیل می‌کند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهرهای جهان تا سال ۲۰۵۰ شاهد هجوم سیل عظیمی از جمعیت خواهند بود و این وظیفه توسعه‌دهندگان و برنامه‌ریزان شهری است که دریابند چگونه محیط‌های شهری را برای برآوردن نیازهای زندگی و کار این جمعیت به سرعت در حال گسترش تطبیق دهند. این باور عمومی وجود دارد که آسمان‌خراش‌های بلندتر و متراکم‌تر راه پیشرفت هستند، زیرا استفاده از فضا را بهینه می‌کنند، افراد بیشتری را در هر متر مربع در خود جای می‌دهند و پراکندگی شهری را محدود می‌کنند اما با توجه به تعهدات جهانی نسبت به اهداف کاهش انتشار کربن و تغییرات آب‌وهوایی، این راهکار چندان پایدار و دوستدار محیط زیست به حساب نمی‌آیند.
ساختمان بلند به معنای استفاده از مصالح بیشتر است که باید به اندازه کافی مقاوم باشند تا ارتفاعات ۴۰۰، ۶۰۰، ۸۰۰ متر و حتی بیشتر را تحمل کنند. این امر به‌طور قابل توجهی ردپای کربن را افزایش می دهد. این حقیقت با ارزیابی چرخه کل زندگی انتشار کربن به معنای کربن عملیاتی و مجسم در ساختمان‌ها و محیط‌های شهری مختلف اثبات شده است.
کربن عملیاتی زمانی تولید می‌شود که یک ساختمان در حال خدمت است و کربن مجسم تمام کربن پنهان و پشت صحنه تولید شده در طول استخراج، تولید، حمل‌ونقل و ساخت مواد خام مورد استفاده برای ساخت یک بنا، در کنار تمام کربنی است که در طول فرآیندهای تعمیر و نگهداری، نوسازی، تخریب یا جایگزینی تولید می‌شود. در مقیاس جهانی، بخش ساخت‌وساز مسئول تأثیر قابل‌توجهی بر محیط زیست است.
از سوی دیگر وجود آسمان‌خراش‌ها در یک منطقه شهری باعث ایجاد جزایر گرمایی می‌شود، زیرا دمای بالا منجر به محبوس شدن گرما بین سطح خیابان و ساختمان‌ها می‌شود و از سرد شدن طبیعی دما هنگام غروب خورشید جلوگیری می‌کند.
علاوه بر این هر چه باد بیشتر باشد، کیفیت هوا بهتر است زیرا ذرات آلودگی را از بین می‌برد. شهرهایی با تهویه طبیعی کم، تعداد زیادی آسمان‌خراش و خیابان‌های باریک، منجر به بروز «اثر دره» می‌شوند که طی آن عوامل سمی در لایه‌های بالایی به دام می‌افتند. این شرایط در هنک‌کنگ بسیار رایج است که در آن وجود آسمان‌خراش‌ها در امتداد ساحل، راه نسیم دریا را مسدود می‌کند و آلودگی را افزایش می‌دهد. این بناهای سربه‌فلک‌کشیده همچنین نمی‌توانند به راحتی به مسکن، کارخانه یا مغازه تغییر کاربری داده شوند. در مقابل، ساختمان‌های کم ارتفاع قدیمی می توانند بارها و بارها بازسازی شوند و تغییر کاربری بدهند.
تأثیر آسمان‌خراش‌ها بر محیط زیستاولین ۵۰ آسمان‌خراش جهان بین سال‌های ۱۹۳۰ تا ۲۰۱۰، طی ۸۰ سال و ۵۰ آسمان‌خراش دیگر طی دوره ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ ساخته شد. پس از آن ساخت آسمان‌خراش‌ها با رشدی غیرقابل توقف رونق گرفت.
با گذشت سال‌ها، ساختار آسمان‌خراش‌ها از بتن انحصاری به استفاده از موادی مانند فولاد و شیشه و حتی مواد پایدارتر مانند چوب تبدیل شد و طراحی آنها مسیری را در پیش گرفت که به‌نظر می‌رسد از فیلم‌های علمی-تخیلی الهام گرفته باشد، زیرا میزان بالا و فراتر از تصوری را از خودکفایی برای آنها فراهم می‌آورد.
امروزه بخش‌های معماری و ساخت‌وساز توسط استاندارد ISO15686 هدایت می‌شوند که عواملی مانند مواد، انرژی مصرفی، سیستم‌های ساخت‌وساز و بسیاری موارد دیگر را در نظر می‌گیرد و استانداردهای گوناگونی برای ساختمان‌ها ارائه شده است تا آنها را در مسیر پایداری و سازگاری با محیط زیست قرار دهد. با این وجود با توجه به مطالعه جداسازی تراکم از ارتفاع در تجزیه و تحلیل انتشار گازهای گلخانه‌ای چرخه زندگی شهرها، آسمان‌خراش‌ها تأثیر مثبتی بر محیط زیست ندارند.
محققان دریافته‌اند که زنجیره‌ای از آسمان‌خراش‌ها در طول عمر مفید خود در مقایسه با منطقه‌ای با ساختمان‌های کوتاه‌تر با تعداد ساکنان یکسان، ۱۴۰ درصد گازهای گلخانه‌ای بیشتری تولید می‌کنند، چراکه آسمان‌خراش‌ها نسبت به ساختمان‌های کوتاه‌تر به ساختارهای سنگین‌تر، پایه‌های ضخیم‌تر و استفاده بیشتر از مواد با ردپای کربن بالاتر نیاز دارند.
آسمان‌خراش‌ها امکان داشتن کاربری‌های مختلف را در یک بنای واحد فراهم می‌آورد و افراد بیشتری را در یک ساختمان متمرکز می‌کند، بنابراین طرفداران این سازه‌های شهری استدلال می‌کنند که آسمان‌خراش‌ها به فشرده‌سازی فعالیت‌های مختلفی در یک مکان که کمک می‌کنند که به‌طور معمول در ساختمان‌های مختلف انجام می‌شود.
از سوی دیگر روند روزافزون رشد جمعیت در شهرها و کمبود فضا برای جا دادن به آنها، همچنین وجود فضایی برای پاسخ‌گویی به نیازهای اجتماعی این جمعیت، نیاز به وجود سازه‌های بلندتر و کارآمدتر را در شهرها بالا می‌برد. با این حال تردیدی نیست که این ساخت‌وسازها باید مطابق با معیارهای پایداری طراحی و ساخته شوند.
بنابراین زمان آن رسیده که برنامه‌ریزان شهری کل چرخه عمر کربن یک ساختمان را در نظر بگیرند و تأثیر تراکم و ارتفاع شهری را در عین توجه به نیازهای جمعیت در حال رشد متعادل کنند.
ساخت‌وسازهای جدید شهری پیرو مجموعه‌ای از قوانین استانداردسازی برای کاهش اثرات زیست‌محیطی منفی بناها است، برای سازه‌های موجود نیز راهکار ارائه‌شده، بازسازی محسوب می‌شود.
این اقدام به بهبود وضعیت آسمان‌خراش‌های موجود و تطبیق آنها با استانداردهای فعلی منجر می‌شود و تاکنون برای بناهایی هم‌چون ساختمان امپایر استیت، یکی از نمادهای معماری نیویورک با ۴۴۳.۲ متر ارتفاع انجام گرفته است. این اقدام تا ۳۸ درصد صرفه‌جویی در هزینه انرژی سالانه و دریافت گواهینامه LEED (گواهی مدیریت انرژی و طراحی زیست‌محیطی) را برای این بنا به همراه داشت.
از نظر مواد مورد استفاده در ساخت‌وساز نیز چوب یا راه‌حل‌های پایدار پیشنهاد می‌شود که در آن آسمان‌خراش‌ها عملکردی زیست‌محیطی یا حتی اجتماعی داشته باشند. ساختمان میوستورنه در نروژ با ارتفاع ۸۵.۴ متر یکی از بلندترین ساختمان‌های چوبی در جهان است. اگر دی‌اکسیدکربن جذب‌شده توسط درختان را در نظر بگیریم، چوب دارای ردپای کربن‌خنثی یا حتی منفی است. بنابراین با تنظیم جنبه‌های مختلف ساخت این بناها، بشر مجبور نخواهد بود بین آسمان‌خراش‌ها یا حفاظت از محیط‌زیست یکی را انتخاب کند، به‌ویژه که زندگی عمودی برای آینده امری ضروری به نظر می‌رسد.
واقعیت این است که آسمان‌خراش‌ها در صورت تداوم ساخت به شیوه‌های گذشته بلایای زیست محیطی هستند و شهرها را می‌کشند، بنابراین بازسازی و بهسازی آنها نقش بسزایی در برخورداری از مزایای بالقوه آنها برای شهرهای آینده دارد.
جمعیت شهری جهان به‌طور پیوسته در حال افزایش است و سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرده است تا سال ۲۰۵۰ از ۳.۶ میلیارد به ۶.۳ میلیارد خواهد رسید. این افزایش به معنای توسعه ساختمان‌های سربه‌فلک‌کشیده و آسمان‌خراش‌ها برای جای دادن تعداد بیشتری از افراد، ضمن اشغال فضای کمتر است. بنابراین جهان آینده شاهد افزایش محبوبیت و ارتفاع آسمان‌خراش‌ها خواهد بود. تقاضای بیشتر برای آسمان‌خراش‌ها نیازمند استفاده از فناوری‌های جدید و طراحی‌های نوآورانه برای پایدارتر شدن و کاهش تأثیرات منفی آنها بر محیط است که به کمک راهکارهای زیر می‌توان به آن دست پیدا کرد.
مصالح ساختمانی با منابع محلیساخت آسمان‌خراش‌ها تأثیر قابل‌توجهی بر محیط‌زیست دارد و استفاده از مصالح محلی می‌تواند تأثیر آن را در طول ساخت‌وساز کاهش دهد. برج بانک آمریکا در نزدیکی میدان تایمز، یکی از بلندترین ساختمان‌های نیویورک است و با ۴۰ درصد مواد محلی ساخته شده است تا روشی برای کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای در فرآیند انتقال و حمل‌ونقل از نقاط دورتر باشد.
آسمان‌خراش‌ها برای پایداری در برابر بادهای شدید با افزایش ارتفاع نیازمند مقاومت بیشتری هستند. برج شانگهای با ارتفاع ۶۳۲ متر بعد از برج خلیفه دبی از نظر اندازه در رتبه دوم قرار دارد، به این معنی که باید در بالاترین نقطه خود در برابر آب‌وهوای شدید مقاومت کند. طراحی ستون خمیده این برج به‌طرز هوشمندانه‌ای به‌منظور تغییر جهت نیروی باد انجام گرفته است که امکان ساخت‌وساز قوی‌تر با منابع کمتر را فراهم می‌آورد.
آسمان‌خراش‌های خاصی در تلاش برای سبزتر شدن طراحی شده‌اند که با پوشش گیاهی سبز در سرتاسر سازه خود معرفی می‌شوند. برج سبز سنگاپور یک نمونه ایده‌آل از معماری سبز است و با پوشش گیاهی سرسبزی که به‌طور استراتژیک در سراسر آن قرار گرفته است، ردپای کربن ساختمان را کاهش می‌دهد و در عین حال محیط طبیعی آرامش‌بخش‌تری را برای ساکنان ایجاد کند.
سنگاپور همچنین خانه هتل اواسیا داون‌تاون است که با ۲۱ گونه گیاهی سرسبز پوشیده شده و خانه‌ای برای پرندگان و حیوانات در قلب یکی از پر سازه‌ترین شهرهای جهان است. در واقع نسبت کلی زمین سبز این بنا ۱۱۰۰ درصد است، به این معنی که در این ساختمان ۱۰ برابر بیشتر از آن‌چه که در همان قطعه زمین، فضای مسکونی وجود دارد سرسبزی وجود دارد. باغ‌های روباز برج نیز نیاز به تهویه مکانیکی را کاهش می‌دهد.
توربین‌های بادیآسمانخراشها علاوه بر مقاومت در برابر بادهای شدید، فرصتی بی‌نظیر برای بهره‌گیری از آنها به‌عنوان منبع انرژی پایدار دارند. مرکز تجارت جهانی بحرین که توسط شرکت مهندسی چندملیتی اتکینز ساخته شده، شامل توربین‌های بادی کاربردی در طراحی خود است. این ساختمان ۲۴۰ متری از برج‌های باد سنتی الهام گرفته شده است و اطمینان می‌دهد که باد به توربین‌های متصل به نمای ساختمان هدایت می‌شود.
تنظیم دما و حفظ انرژی خواه گرمایش در کشورهای سردتر یا سرمایش در محیط‌های گرم‌تر، یکی از مهمترین بخش‌ها در پایدارسازی آسمان‌خراش‌ها محسوب می‌شود. سیستم‌های تهویه مطبوع و گرمایش مرکزی از منابع قابل‌توجهی استفاده می‌کنند و ردپای کربن بیشتری را برای ساختمان‌های بزرگ ایجاد می‌کنند. چندین سازه جدید و پایدار از طراحی مبتکرانه برای ایجاد نماهایی استفاده کرده‌اند که نیاز به گرمایش و سرمایش را به شدت کاهش می‌دهد.
مرکز مالی بین‌المللی پینگ‌آن (IFC) در جنوب چین، بلندترین ساختمان در منطقه است، اما سازندگان این آسمان‌خراش را با ۴۶ درصد هزینه کمتر در مقایسه با ساختمان‌های تجاری اداره می‌کنند که به‌طور معمول ساخته می‌شوند. IFC به لطف نمای با عملکرد بالای خود دارای گواهینامه طلایی LEED است که نفوذ گرما را به حداقل می‌رساند و در عین حال اجازه می‌دهد حداکثر نور وارد دفاتر شود. این سازه همچنین دارای پره‌های سنگی عمودی خارجی است که باعث ایجاد سایه می‌شود، بنابراین تقاضا برای سیستم خنک‌کننده داخلی را کاهش می‌دهد.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور